فردا آخرین روز از ماه رحمت الهی ،ماه زیبای رجب است .ماه ندای "یا من ارجوه" ماه پناه بردن به خانه خدا  ماه  زیارت لذت بخش رجبیه ماه روزه واستغفار ماه دعای زیبای ام داود و....

همین دیروز بود که با پیامک های  زیبا حلول ماه رجب را تبریک گفتیم وبه آمدنش دل بستیم وحالا فکر وداع با این ماه خدا اشک را بر گونه مان سرازیر می کند ...

افسوس ،خدا می داند آیا ماه رجب دیگری را درک خواهیم کرد ؟  آیا از رجبیون شده ایم ؟ نکند فردا چشمان حسرت زده مان  چهره های نورانی را به نظاره بنشیند که با ندای "این الرجبیون" فرشتگان ،مسرور به سوی خدایشان  بشتابند وما  انگشت ندامت به دندان گیریم و....

فردا باید آخرین تیر را از چله کمان رها کرد ،باید روزه گرفت ،باید زیارت مولای کریم را قدردانست ،باید دعاهای ماه رجب را جدی تر گرفت باید "یا من ارجوه" را " اللهم انی اسئلک بالمولودین فی رجب "  را با اشک چشم خواند

باید خدارا به رجبیون قسم داد باید  مولای رئوف رابه زایران با معرفتش قسم داد که  گوشه چشمی به من وما کنند که :

آنان که به نظر خاک را کیمیا کنند        آیا شود که گوشه چشمی به ما کنند ؟